18 Nisan 2008 Cuma

Sadık Kedi

Ah o eski şarkılar.. Yine buldular beni, playlist'i açıp kendim seçsem bile çektiler beni kendilerine, geçmişi yâd edercesine dinledim. Hayallerim geldi aklıma, güldüm geçtim.. Hangisi gerçekleşti ki? Doğru ya, ben hiç gerçekleşebilecek hayaller kurmamıştım.

Aşka dair şeyler yazmayı dilerdim. Şiir belki de.. Hiç beceremedim ama. Yazsam da pastoral olurlardı herhalde, çiçekler ve böcekler yeterdi bana. Adem'in Havva'yı kıskandığı gibi, doğadan kıskanırdım seni. İnsanları düşünmedim bile, sevmiyorum çünkü onları.

Biraz düşündüm de, şimdilerde düz yazıyı bile beceremiyorum. Şiir benim neyime? Sen beni böyle sev yeter. Cümle kuramayan, düşünemeyen ama güdüleriyle hareket eden, şiir yazmayı bırak yazı yazmayı beceremeyen küçük bir kedi yavrusu gibi sev. Nankörlük etmem ben... Kedilerde nankör değil, duygulular sadece o kadar...

Hiç yorum yok: